22.3.12

Κάτι δικό μου απλά

Έχω πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αυτοπεπoίθηση και αυτοεκτίμηση. Σκέφτομαι πολύ άσχημα για τον εαυτό μου. Είναι κάτι που κάνει το μυαλό μου αυτόματα, χωρίς να με ρωτάει. Και το σιχαίνομαι. 'Εχει καταντήσει αηδία για μένα. Για κάποιο λόγο δε βρίσκω τρόπο να το σταματήσω. Το μυαλό δουλεύει μόνο του και δε λέει να σταματήσει να κάνει αρνητικές σκέψεις. Ώρες ώρες έχω την εντύπωση πως είμαι ψεύτικη. Ότι βγάζω έξω κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι στα αλήθεια. Υποκρίνομαι χωρίς να το θέλω γιατί δε ξέρω ποια κρύβω μέσα μου. Σίγουρα δεν αποτελώ τη μοναδική περίπτωση που δεν ξέρει ποιος είναι στ' αλήθεια, αλλά εμένα με παίρνει από κάτω γιατί δε μαρέσει η υποκρισία. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου και για αυτόν τον εαυτό σκέφτομαι τα χειρότερα. Δε ξέρω τι λάθος στροφές παίρνει το μυαλό μου ώρες ώρες, ούτε πως μετατρέπεις τις αρνητικές σου σκέψεις σε κάτι θετικό. Είμαι χαρούμενη μα κάποιες στιγμές με μηδενίζω ως ύπαρξη, ως άτομο, ως χαρακτήρα. Όταν γράφω, ειδικά τέτοιες στιγμές, με βοηθάει και θέλω να γράφονται όλες μου οι σκέψεις. Ελπίζω πως όταν έρθει η στιγμή που θα μπορέσω να κάνω τα πάντα για μένα να τα κάνω. Να κάνω ακριβώς ότι μου αρέσει και να με γνωρίσω έτσι. Αυτή η χρονιά με αναγκάζει να διαβάζω, να μαθαίνω απέξω κατεβατά και να ασχολούμαι αναγκαστικά με μαθηματικά και φυσική που δεν θέλω, που δεν μου αρέσουν, δε με ενδιαφέρουν ούτε και έχω έφεση. Μου δίνει μόνο έναν μονόδρομο ενώ εγώ έχω εντελώς διαφορετικά ενδιαφέροντα. Οι Πανελλήνιες έρχονται, θέλώ και ελπίζω να γράψω καλά αλλά από κει και πέρα θέλω να κοιτάξω τον εαυτό μου, να αρχίσω σχέδιο, χορό και μουσική. Τρία πράγματα που με εκφράζουν πάρα πολύ. Ίσως έτσι αρχίσω να με καταλαβαίνω και να με γνωρίζω. Να αλλάζουν σιγά σιγά τα πράγματα έτσι όπως μου αρέσουν. Αυτή η ανάρτηση είναι πολύ περίεργη αλλά την δημοσιεύω, να την βλέπω. Δεν έχω ιδέα ποιος με διαβάζει, αν με διαβάζει κάποιος αλλά τελικά βοηθάει εμένα να γράφω.
Τέλος, ναι έχω διάβασμα τώρα. Και πολύ χάλια διάθεση δυστυχώς....

I fear I'm dying of complications
Complications due to things that I've left undone
That all my debts will be left unpaid
Feel like a cripple without a cane
I'm like a jack of all trades
Who's a master of none

Then there's my father
He's always looking on the bright side
Saying things like "son life just ain't that hard"
He is the grand optimist
I am the world's poor pessimist



20.3.12

5.3.12


 Άμα είσαι τώρα σε τρελά κέφια μη μπεις στο κόπο να το ακούσεις..

God knows what is hiding in that weak and drunken heart
I guess you kissed the girls and made them cry
those Hardfaced Queens of misadventure
God knows what is hiding in those weak and sunken eyes
a Fiery throng of muted angels
Giving love and getting nothing back

People help the people
And if your homesick, give me your hand and i'll hold it
People help the people
And nothing will drag you down
Oh and if I had a brain, Oh and if I had a brain
i'd be cold as a stone and rich as the fool
That turned, all those good hearts away

God knows what is hiding, in that world of little consequence
Behind the tears, inside the lies
A thousand slowly dying sunsets
God knows what is hiding in those weak and drunken hearts
I guess the loneliness came knocking
No on needs to be alone, oh save me

People help the people
And if your homesick, give me your hand and i'll hold it
People help the people
Nothing will drag you down
Oh and if I had a brain, Oh and if I had a brain
I'd be cold as a stone and rich as the fool
That turned, all those good hearts away

People help the people
And if your homesick, give me your hand and I'll hold it
People help the people
Nothing will drag you down
Oh and if I had a brain, Oh and if I had a brain
I'd be cold as a stone and rich as the fool
That turned, all those good hearts away

2.3.12

Ζωοκατάσταση μάλλον

Θέλω πρώτα να πατήσεις το play και μετά να συνεχίσεις το διάβασμα, καλώς ?


Πέρασε πάλι λίγος καιρός.. και περνάει χωρίς να παίρνεις χαμπάρι. Χαμπάαααρι. Αλλά μάλλον θα 'ναι επειδή περνάς καλά. Πέρασε αυτή η βδομάδα, ούτε την κατάλαβα. Και πέρασα πολύ καλά. Πέρασαν οι απόκριες ενώ δεν είχες τελειώσει ούτε καλά καλά την πρόταση "Έρχονται τα Χριστούγ... ". Ναι, τόσο γρήγορα. Έψαχνα και έψαχνα στολή, και τι θα ντυθώ και τι θα βάλω και να ντυθώ αυτό και, ναι κατάλαβες. Ανεβάζω και φωτογραφία από απόκριες να μη μείνεις με την απορία (και επειδή νομίζω είναι πετυχημένη και είμαι περήφανη για την ιδέα χοχο). Σήμερα σηκώθηκα και είπα μέσα μου "Άνοιξηηηηηη yeaaah" και δεν ήμουν η μόνη πιστεύω. Αν κα στη σκιά έκανε λίγο ψόφο,δε πτοούμαστε... Αυτό που λατρεύω στην άνοιξη είναι το άραγμα στον ήλιο χωρίς να σκας. Που μετά από λίγο γλαρώνεις και μπορεί και να σε πάρει ο ύπνος.. Τέλειο. Αλλά όπως και να το κάνουμε, καλοκαίρι γεννήθηκα, παιδί του καλοκαιριού είμαι. Και όσο γρήγορα πέρασε ο καιρός ώσπου μπήκε σχεδόν άνοιξη, πλησιάζουμε, είμαστε κοντά, απέχουμε λίγο, όπως θες πες το, στο καλοκαίρι. Στις διακοπές, τη θάλασσα και όλη αυτή τη φάση που όλοι είμαστε ξέγνοιαστοι. Κι αυτό είναι που μ' αρέσει πολύ. ΄Όλοι μας νιώθουμε πιο χαλαροί και βάζουμε στην άκρη τη μιζέρια που απλώνεται με το κρύο και τις μικρές μέρες. Το πήρες χαμπάρι πως μεγάλωσε η μέρα ε? Και σ' αρέσει πολύ ε? Και μένα. Σταματάω όλο αυτό για το καλοκαίρι όμως γιατί μόλις μπαίνει η άνοιξη και θέλω να χαιρόμαστε γι αύτη τώρα. Άρχισα τις βόλτες με τα σκυλιά στο βουνό,οι οποίες είναι πολύ πιο ευχάριστες όταν λούζεσαι στον ήλιο από το να παγώνεις ολόκληρος από τον αέρα. Θα γεμίσει το βουνό λουλούδια και πράσινο επιτέλους !!! Μάζεψα κάποιες φωτογραφίες που εμένα τουλάχιστον μ' αρέσουν πολύ, ελπίζω να τις εκτιμήσετε ^^ Φυσικά τα σκυλιά μου, παιδιά μου, κουκλιά ε?